Serje ta' Fourier

Minn testwiki
Aqbeż lejn in-navigazzjoni Aqbeż lejn it-tfittxija

Fil-matematika, serje ta' Fourier hi rappresentazzjoni ta' funzjoni perjodika (għas-semplicità nieħdu l-perijodu 2π) permezz ta' somma ta' funzjonijiet perjodiċi tal-forma

xeinx ;

Minħabba l-formula ta' Euler, is-serje preċedenti nistgħu nesprimuha ekwivalentement permezz tal-funzjonijiet tas-senu u kosenu.

Dawn is-serje huma msemmijin għall-matematiku Franċiż Joseph Fourier (1768-1830), li kien l-ewwel li studja sistematikament dawn is-serje infiniti (qabel kienu l-oġġett ta' investigazzjoni preliminari minn Euler, d'Alembert u Daniel Bernoulli). Fourier applika dawn is-serje għas-soluzzjoni tal-ekwazzjoni tas-sħana, u ppubblika ir-riżultati inizjali tiegħu fl-1807 u fl-1811 u fl-ikbar xogħol tiegħu bit-titlu Théorie analytique de la chaleur fl-1822. Skont il-punto di vista modern, ir-riżultati ta' Fourier huma fuq livell xi ftit informali, minħabba l-fatt li l-matematika fis-seklu XIX kienet għadha ma żviluppatx nozzjoni preċiża ta' funzjoni u ta' integral. Kien biss wara n-nofs ta' dak is-seklu li Dirichlet u Riemann irriformulaw ir-riżultati ta' Fourier b'preċisjoni ogħla u f'forma iżjed soddisfaċenti.

Bil-mogħod daħlu ħafna forom oħra ta' trasformati marbutin ma' dik ta' Fourier. Dawn it-trasformati ġodda jintużaw għal applikazzjonijiet oħra u jestendu l-idea tal-bidu billi nirrappreżentaw kull funzjoni perjodika bħala sovrappożizzjoni ta' armoniċi. L-oqsma li issa huma miftuħin għal dan jagħmlu parti minn dil li ngħidulha analisi armonika.

Definizzjoni ta' serje ta' Fourier

Ejjew nikkonsidraw funzjoni ta' varjabbli reali b'valuri komplessi f li hi perjodika b'perijodu  2π u b'kwadrat integrabbli fuq l-intervall [0,2π]. Niddefinixxu

Fn:=12πππf(x)einxdx. .

F'dal-każ ir-rappreżentazzjoni premess tas-serje ta' Fourier ta' f tingħata minn

f(x)=n=Fneinx..

Kull wieħed mit-termini ta' din is-somma ngħidulu mod ta' Fourier. Fil-każ partikulari importanti fejn f hi funzjoni ta' valuri reali, sikwit ikun utli li nużaw l-identità

einx=cos(nx)+isin(nx)

biex nirrappreżentaw f ekwivalentement bħala kumbinazzjoni linjari infinita ta' funzjonijiet tal-forma cos(nx) u sin(nx), jiġifieri bħala

f(x)=12a0+n=1[ancos(nx)+bnsin(nx)] ,

fejn

an=1πππdxf(x)cos(nx)ubn=1πππdxf(x)sin(nx) ;

din terġa' twassal għar-rappreżentazzjoni preċedenti permezz ta'

Fn=anibn2uFn=Fn* .

Eżempju

Nikkonsidraw il-funzjoni f(x)=x, il-funzjoni identità għal x[π,π]. Jekk irridu nikkonsidraw l-żvilupp barra minn dan id-dominju, is-serje ta' Fourier teħtieġ impliċitament li din il-funzjoni tkun perjodika.

Irridu nikkalkulaw il-koeffiċjenti ta' Fourier ta' din il-funzjoni. Naraw mil-ewwel li cos(nx) hi funzjoni żewġija, waqt li l-f u sin(nx) huma funzjonijiet farradin.

a0=12πππf(x)dx=12πππxdx=0
an=1πππf(x)cos(nx)dx=1πππxcos(nx)dx=0
bn=1πππf(x)sin(nx)dx=1πππxsin(nx)dx
=2π0πxsin(nx)dx=2π([xcos(nx)n]0π+[sin(nx)n2]0π)=(1)n+12n

Mela s-serje ta' Fourier għall-funzjoni li qegħdin neżaminaw hi:

f(x)=x=a0+n=1(ancos(nx)+bnsin(nx))
=n=1(1)n+12nsin(nx),x(π,π)

Konvergenza tas-serje ta' Fourier

Waqt li l-koeffiċjenti ta' Fourier an u bn nistgħu niddefinuhom formalment għal kull-funzjoni li jagħmel sens li nikkonsidraw l-integrali li jagħtu l-valuri tagħhom, jekk is-serje definita hekk tikkonverġix għal f(x) jiddipendi mill-proprijetajiet speċifiċi ta' dik il-funzjoni.

Ikollna konklużjoni l-iżjed sempliċi meta f hi ta' kwadrat integrabbli; f'dak il-każ

limNππ|f(x)n=NNFneinx|2dx=0

(jiġifieri għandna konvergenza fin-norma tal-ispazju L2).

Nafu ħafna kriteri oħra li jiggarantixxu li s-serje tikkonverġi f'punt mogħti x, pereżempju jekk il-funzjoni tkun differenzjabbli fx. Anki diskontinwità b'qabża ma tagħmilx problemi: jekk il-funzjoni jkollha derivati fuq ix-xellug u l-lemin fx, imbagħad is-serje ta' Fourier tikkonverġi għall-valur medju tal-limiti mix-xellug u mill-lemin. Dan igħidulu l-fenomenu Gibbs.

Minn naħa l-oħra hemm il-possibbiltà li ħafna jsibu stramba: is-serje ta' Fourier ta' funzjoni kontinwa tista' ma tikkonverġiex punt punt.

Xi konsegwenzi utli tal-proprijetajiet tal-omomorfiżmu tal-exp

Konsegwenza tal-fatt li l-"funzjonijiet bażi" eikx huma omomorfiżmi tal-linja reali, u iżjed eżatt, tal-grupp tal-ċirkonferenza, hemm xi identitajiet utli:

  • Jekk
g(x)=f(xy)

u niddenotaw b'G it-trasformata ta' g, imbagħad

Gk=eikyFk .
  • Jekk Hk hi it-trasformata ta' h=f*g, imbagħad
Hk=FkGk ,

jiġifieri t-trasformata ta' Fourier ta' konvoluzzjoni hi l-prodott tat-trasformati ta' Fourier. Viceversa, jekk h=fg, imbagħad it-trasformata ta' Fourier H ta' h hi l-konvoluzzjoni tat-trasformati ta' Fourier ta' f u ta' g:

Hk=i=FiGki .

Teorema ta' Parseval

Proprijetà importanti oħra tas-serje ta' Fourier hi t-teorema ta' Parseval, każ partikulari tat-teorema ta' Plancherel u forma ta' unitarjetà:

 ||F||2=n=|Fn|2=12πππ|f(x)|2dx .

||F||2:= Norma bill-kwadrat tals-serje (li fil-fiżika jgħidulha l-enerġija tas-sinjal). In partikulari għall-funzjoni f b'valuri reali:

a024+12n=1(an2+bn2)=12πππf(x)2dx.

L-identità għandha sinjifikat importanti ħafna u hi valida esklużivament għan-norma bill-kwadrat: tagħti ugwaljanza bejn funzjoni perjodika u s-serje ta' Fourier korrispondenti.

Formulazzjoni ġenerali

Il-proprijetajiet tas-serje ta' Fourier l-iżjed utli għall-komputazzjonali huma l-biċċa l-kbira konsegwenzi tal-proprijetajiet tal-ortognalità u tal-omomorfiżmu tal-funzjonijiet einx. Ħafna suċċessjonijiet oħra ta' funzjonijiet ortognali għandhom proprijetajiet simili; imma f'dawn il-każi jintilfu l-identitajiet utli (pereżempju, dawk li għandhom x'jaqsmu mal-konvoluzzjoni) li jiġu mill-proprijetà tal-omomorfiżmu.

Eżempji ta' funzjonijiet ortognali utli jinkludu s-suċċessjonijiet ta' funzjonijiet ta' Bessel u l-polinomji ortognali. Dawn is-suċċessjonijiet sikwit jikkorrispondu ma' soluzzjonijiet ta' ekwazzjonijiet differenzjali; klassi wiesa' ta' suċċessjonijiet utili huma s-soluzzjonijiet tal-problemi ta' Sturm-Liouville. Huma jwasslu anki għas-soluzzjonijiet tal-ekwazzjoni ta' Schrödinger tal-mekkanika mewġija.

Paġni li għandhom x'jaqsmu

Bibljografija

Ħoloq esterni

Mudell:Portal