Moviment Brownjan

Minn testwiki
Aqbeż lejn in-navigazzjoni Aqbeż lejn it-tfittxija
Il-moviment Brownjan ta' partiċella

Il- moviment Brownjan hu deskrizzjoni matematika ta' moviment każwali ta' partiċella "tqila" mgħaddsa fi fluwidu u li m'għandhiex fuqha interazzjonijiet oħra ħlief il-ħbit fuqha tal-molekuli "ħfief" tal-fluwidu ta' madwarha. Minn dan jirriżulta li l-partiċella t-tqila timxi b'moviment irregolari ħafna, li ġie deskritt għall-ewwel darba fl-1827 mill-botanista Robert Brown waqt li kien qiegħed josserva ċ-ċaqlieq ta' partiċelli fil-fluwidu fil-ġewwieni ta' trab tal-pollin[1].

Id-deskrizzjoni fiżika l-iżjed elementari ta' dan il-fenomenu hi din:

  • bejn żewġ ħabtiet, il-partiċella l-kbira timxi f'linja dritta b'veloċità kostanti;
  • il-partiċella l-kbira taċċelera meta taħbat ma' molekula tal-fluwidu jew xi ħajt.

Permezz ta' dan il-moviment nistgħu niddeskrivu l-imġiba termodinamika tal-gasijiet (teorija ċinetika tal-gasijiet), kif ukoll il-fenomenu tad-diffużjoni. Huwa użat ħafna wkoll fil-mudelli tal-matematika finanzjarja.

Ħjiel storiku

Brown ra fil-fluwidu li kien fil-ġewwieni tat-trab tal-pollin (il-moviment Brownjan ma ġiex osservat fuq it-trab tal-pollin stess kif jingħad sikwit), xi partiċelli żgħar ħafna jiċċaqilqu b'movimenti li kienu jidhru kaotiċi. Dan ma setax jiġi spjegat permezz ta' kurrenti u lanqas permezz ta' xi fenomenu fiżiku ieħor magħruf. Għall-ewwel Brown għalhekk attribwieh għal xi attività ħajja. L-ispjegazzjoni korretta tal-fenomenu ġiet wara.

Brown ma kienx eżattament l-ewwel wieħed li għamel din l-osservazzjoni. Qal hu stess li bosta oħrajn kienu ssuġġerew l-eżistenza ta' dan il-moviment (f'konnessjoni mat-teoriji vitalisti ta' żmienu). Nistgħu insemmu lill-qasis kattoliku John Turberville Needham (1713-1781), famus f'ħajtu għas-sengħa li kellu fuq il-mikroskopju, u lill-Olandiż Jan Ingenhousz (1730 -1799) li fl-1785 iddeskriva l-moviment irregolari tat-trab tal-faħam fuq wiċċ l-alkoħol.

Matul is-seklu 20 kien hemm ħafna diskussjonijiet dwar x'kien osserva sewwa Brown. Minħabba l-kwalità medjokra tal-apparat li seta' jinqeda bih, xi wħud iddubitaw jekk kienx veru li ra l-moviment Brownjan, li kien jinvolvi partiċelli ta' xi mikrometri mill-iżjed. L-Ingliż Brian Ford reġa' għamel l-esperiment fil-bidu tas-snin 1990, bil-materjal użat minn Brown u f'kondizzjonijietet li kienu l-istess kemm jista' jkun[2]. Il-moviment kien veru osservat f'dawn il-kondizzjonijiet u hekk ġew ikkonfermati l-osservazzjonijiet ta' Brown.

Rudimenti matematiċi

Il-kunċett ta' proċess każwali

Insibuh diffiċli li nimmudellaw il-moviment Brownjan minnħabba l-fatt li dan il-moviment hu każwali u li statistikament kull partiċella ma timxix: mhuwiex moviment tal-partiċelli kollha f'daqqa bħar-riħ jew kurrent. Iżjed preċiż:

  • f'waqt mogħti, is-somma vettorjali tal-veloċitajiet tal-partiċelli hi żero (m'hemmx moviment tal-ġabra tal-partiċelli);
  • jekk insegwu partiċella mogħtija, matul iż-żmien, il-bariċentru tal-mogħdija tagħha hu l-punt minn fejn tkun telqet, tagħmel "dawra durella" madwar l-istess punt.

Hu diffiċli f'dawn il-kondizzjonijiet li nikkaratterizzaw il-moviment. Is-soluzzjoni sabha Louis Bachelier, u ppreżentaha fit-teżi tiegħu li ddefenda fid-29 ta' Marzu 1900. Wera li dak li jikkaratterizza l-moviment, m'hijiex il-medja aritmetika tal-pożizzjonijiet X imma l-medja kwadrata X2  : jekk  x(t) hi d-distanza tal-partiċella fil-ħin  t wara li telqet minn fejn telqet, allura :

X2(t)  = 1t0tx2(τ) dτ

Nistgħu nuru li hawn l-ispostament kwadrat medju hu proporzjonali għall-ħin[3] :

X2(t)  = 2dDt

fejn  d hi d-dimensjoni tal-moviment (linjari, pjan, spazjali),  D il-koeffiċjent tad-diffużjoni u  t il-ħin li jkun għadda.

Definizzjoni matematika

Nistgħu nagħtu din id-definizzjoni formali: Il-moviment Brownjan hu proċess stokastiku (Bt)(t0) fejn l-inkrementi disġunti huma indipendenti u l-inkrement  Bt+sBt jobdi l-liġi normali b'medja żero u varjanza  s.

Permezz ta' din id-definizzjoni nistgħu nippruvaw xi proprjetajiet tal-moviment Brownjan, bħal pereżempju il-kontinwità tiegħu (kważi żgura[4]), il-fatt li kważi żgurament, il-mogħdija tiegħu m'hi mkien differenzjabbli, u bosta proprjetajiet oħra.

Nistgħu ukoll niddefinixxu l-moviment Brownjan permezz tal-varjanza. Din id-definizzjoni, imsejħa t-teorema ta' Lévy, tagħti din il-karatterizzazzjoni: Proċess stokastiku li hu martingala lokali u għandu varjanza  t hu moviment Brownjan.

Il-formola ta' Einstein

Permezz tal-formola li tajna hawn fuq nistgħu nikkalkulaw il-koeffiċjent tad-diffużjoni ta' par partiċella-fluwidu. Ġaladarba nkunu nafu l-karatteristiċi tal-partiċella li qiegħda tiddifuża, nistgħu niddeduċu l-karatteristiċi tal-ieħor. Jekk inkunu nafu l-karatteristiċi tat-tnejn, inkunu nistgħu nikkalkulaw in-numru ta' Avogadro bl-għajnuna tal-formola ta' Einstein (1905) :

D = RT6πη𝒩Avr

fejn  R hi l-kostanti tal-gasijiet perfetti,  T it-temperatura,  η il- viskożità tal-fluwidu,  r ir-raġġ tal-partiċella u 𝒩Av in-numru ta' Avogadro. Il-fiżiku Jean Perrin ikkalkula dan in-numru fl-1908 permezz ta' din il-formola.

Xi mudelli fl-spazju Ewklidew

L-ekwazzjoni ta' Langevin (1908)

Fil-metodu ta' Langevin[5], il-partiċella Brownjana l-kbira ta' massa  m għandha fil-waqt  t, veloċità  v(t) u jaħkmu fuqha żewġ forzi:

  • forza ta' frizzjoni fluwida tat-tip f=kv, fejn  k hi kostanti pożittiva;
  • ħoss abjad Gaussjan,  η[6].

Meta napplikaw il-prinċipju fundamentali tad-dinamika ta' Newton b'dawn il-forzi niksbu l-ekwazzjoni stokastika ta' Langevin:

mdv(t)dt = kv(t) + η(t)

Il-proċess ta' Ornstein-Uhlenbeck

Il-proċess ta' Ornstein-Uhlenbeck hu proċess stokastiku li jiddeskrivi l-veloċita ta' partiċella fi fluwidu, f'dimensjoni 1.

Niddefinuh bħala s-soluzzjoni  Xt ta' din l-ekwazzjoni differenzjali stokastika:

dXt=2dBtXtdt,

fejn  Bt hu moviment Brownjan standard, u  X0 hi varjabbli każwali mogħtija. It-terminu  dBt jirrappreżenta l-għadd kbir ta' ħabtiet stokastiċi mal-partiċella, waqt li t-terminu  Xtdt jirrappreżenta l-forza tal-frizzjoni fuq il-partiċella.

Il-formola ta' Itô applikata għall-proċess  etXt tagħtina:

d(etXt)=etXtdt+et(2dBtXtdt)=et2dBt,

li fil-forma integrali ssir:

Xt=X0et+2et0tesdBs.

Pereżempju, jekk  X0 tieħu kważi żgur il-valur  x, Il-liġi ta'  Xt hi liġi Gaussjana b'medja  xet u varjanza  1e2t, li tikkonverġi fil-liġi meta  t tersaq lejn l-infinit għal liġi Gaussjana standard.

Mixjiet każwali

Nistgħu nużaw mudell ta' mixja każwali, fejn il-moviment isir b'qabziet diskreti bejn pożizzjonijiet fissi (b'movimenti f'linja dritta bejn żewġ pożizzjonijiet), bħal pereżempju fil-każ tad-diffużjoni fis-solidi. Jekk ix- Xi huma l-pożizzjonijiet wara xulxin ta' partiċella, wara  n qabżiet ikollna:

Xn2  = 1n i=1n xi2.

Mixja każwali f'dimensjoni waħda tal-ispazju (Eżempju)

Ejjew inħarsu lejn mixja ta' partiċella fuq l-assi Ox. Nissoponu li din il-partiċella tagħmel qabżiet ta' tul  a bejn pożizzjonijiet ġirien ta' xulxin sitwati fuq l-għoqod tax-xibka: {na ,n} ta' ħadma  a u kull qabża ddum żmien  τ.

Irridu nagħtu wkoll numru  p li jissodisfa:  0<p<1. L-interpretazzjoni fiżika ta dan il-parametru hi din:

  •  p tirrapreżenta l-probabbiltà li l-partiċella taqbeż lejn il-lemin kull darba;
  •  q=1p tirrapreżenta l-probabbiltà li l-partiċella taqbeż lejn ix-xellug kull darba.

Il-każ tal-moviment Brownjan jikkorrispondi ma' li nagħmlu l-ipoteżi ta' iżotropija spazjali. Id-direzzjonijiet fl-ispazju fiżiku huma a priori ekwivalenti u l-probabbiltajiet ta' qbiż lejn iż-żewġ direzzjonijiet huma l-istess:

p = q = 12

Ix-xbieha hawn taħt turi eżempju tipiku tar-riżultat: il-partiċella titlaq minn  0,  x(0)=0, u l-linja timxi mal-pożizzjonijiet suċċessivi  x(k) tal-partiċella fil-ħinijiet  k.

Il-probabbiltà ta' tranżizzjoni kondizzjonali

Il-probabbiltà ta' tranżizzjoni kondizzjonali niddefinuha hekk:

P(n|m,s) = P(na|ma,sτ)

bħala l-probabbiltà li nsibu l-partiċella fuq is-sit (għoqda)  ma fil-ħin  sτ meta nkunu nafu li kienet fuq is-sit  na fil-ħin tal-bidu  0.

L-ipoteżi ta' iżotropija twassalna biex niktbu l-liġi tal-evoluzzjoni ta' din il-pobabbiltà ta' tranżizzjoni kondizzjonali b'dan il-mod :


P(n|m,s+1) = 12 [ P(n|m+1,s) + P(n|m1,s) ]

Minnha niddeduċu din ir-relazzjoni:

P(n|m,s+1)P(n|m,s) = 12 [ P(n|m+1,s)+P(n|m1,s)2 P(n|m,s) ]

Konverġenza lejn il-moviment Brownjan. Ekwazzjoni ta' Fokker-Planck

Ejjew nieħdu l-limitu kontinwu tal-aħħar ekwazzjoni, jiġifieri nieħdu l-limitu bil-parametri:

  • τ  0
  • a  0

Meta nagħmlu l-kalkulu tal-limitu kontinwu naraw li l-kumbinazzjoni  a2/2τ trid tibqa' kostanti f'dan il-limitu. Meta niżviluppaw  P f'poteri ta'  τ insibu:

P(n|m,(s+1)τ)  P(n|m,sτ) = τD2P(n|m,sτ)+ O(τ2).

Meta niżviluppawha f’poteri ta'  a ikollna:

P(n|(m±1)a,s) = P(n|ma,s)±aτD1P(n|ma,s)+a22τD12P(n|ma,s)+O(a3).

u jekk nagħqduhom dawn tal-aħħar flimkien inġibu:

P(n|m+1,s)+P(n|m1,s)2 P(n|m,s) = a2τD12P(n|ma,s)+O(a3).

Minn dawn nistgħu niddeduċu l-ekwazzjoni ta' Fokker-Planck :

τ D2P(x0|x,t) = a22 D12P(x0|x,t),

jew

τ P(x0|x,t)t = a22 2P(x0|x,t)x2

li nistgħu nerġgħu niktbuha:


P(x0|x,t)t = D 2P(x0|x,t)x2

meta nintroduċu l-koeffiċjent tad-diffużjoni:

D = a22τ.

Solution tal-ekwazzjoni ta' Fokker-Planck

Barra mill-ekwazzjoni ta' Fokker-Planck, id-densità ta' probabbiltà ta' tranżizzjoni kondizzjonali  P(x0|x,t) trid tissosdisfa iż-żewġ kondizzjonijiet supplementari li ġejjin:

  • in-normalizzazzjoni tal-probabbiltà totali:
 t > 0 ,+dx P(x0|x,t) = 1
  • il-kondizzjoni inizjali:
limt0P(x0|x,t) = δ(xx0)

fejn  δ(x) hi d-distribuzzjoi ta' Dirac.

Id-densità ta' probabbiltà ta' tranżizzjoni kondizzjonali  P(x0|x,t) hi mela essenzjalment funzjoni ta' Green tal-ekwazzjoni ta' Fokker-Planck. Nistgħu nuru li din tinkiteb espliċament:

P(x0|x,t) = 14πDt exp[  (xx0)24Dt ]

Il-mumenti ta' din id-distribuzzjoni nistgħu nikkalkulawhom faċilment[7].

Il-moviment Brownjan fuq varjetà Riemannjana

Insejħu moviment Brownjan fuq varjetà Riemannjana  V il-proċess każwali kontinwu Markovjan li s-semigrupp tiegħu tat-tranżizzjoni b'parametru wieħed hu mnissel minn  1/2ΔV, fejn  ΔV hu l-operatur ta' Laplace-Beltrami fuq il-varjetà  V.

Noti u referenzi

Mudell:Referenzi

Bibljografija

Aspetti storiċi

  • Jean Perrin, Mouvement brownien et réalité moléculaire, (Il-moviment Brownjan u r-realtà molekulari) Annales de Chimie et de Physique 19 (it-8 serje), (1909), 5-104. Wieħed jista' jikkonsulta u jniżżel it-test komplut fil-format pdf minn fuq is-sit Gallica tal-BNF.
  • Albert Einstein, Investigations on the Theory of the Brownian Movement, (Starriġ dwar it-teorija tal-moviment Brownjan) Dover Publications, Inc. (1985), ISBN 0-486-60304-0. Edizzjoni mill-ġdid tal-artikli oriġinali ta' Einstein fuq it-teorija tal-moviment Brownjan.

Il-moviment Brownjan fl-ispazju Ewklidew

  • Bertrand Duplantier ; Le mouvement brownien, (Il-moviment Brownjan) Séminaire Poincaré : Einstein, 1905-2005 (Pariġi, 8 ta' April 2005). Test komplut disponibbli fuq [1].
  • Bernard Derrida u Eric Brunet, Le mouvement brownien et le théorème de fluctuation-dissipation, (Il-moviment Brownjan u t-teorema ta' flutwazzjoni-dissipazzjoni) f Michèle Leduc & Michel Le Bellac (edituri) ; Einstein aujourd'hui, EDP Sciences (Jannar 2005), ISBN 2-86883-768-9.
  • Paul Lévy, Processus stochastiques et mouvement brownien, (Proċessi stokastiċi u l-moviment Brownjan) Gauthier-Villars (it-2 edizzjoni - 1965). Re-editjata minn Jacques Gabay (1992), ISBN 2-87647-091-8.
  • Mark Kac, Random Walk and the Theory of Brownian Motion, (Mixjiet każwali u t-teorija tal-moviment Brownjan) American Mathematical Monthly 54(7) (1947), 369-391. Test jista' jinstab fil-format pdf fuq [2].
  • Edward Nelson, Dynamical Theories of Brownian Motion, (Teoriji dinamiċi tal-moviment Brownjan) Princeton University Press (1967). Test jista' jinstab fil-format pdf fuq [3].

Il-moviment Brownjan fuq varjetà Riemannjana

  • Elton P. Hsu ; Stochastic Analysis on Manifolds, (Analisi stokastika fuq il-varjetajiet) American Mathematical Society (Jannar 2002), ISBN 0-8218-0802-8.
  • Elton P. Hsu ; A Brief Introduction to Brownian Motion on a Riemannian Manifold, (Introduzzjoni fil-qosor għall-moviment Brownjan fuq varjetà Riemannjana) (2003). Test jista' jinstab fil-format pdf fuq [4].
  • Mark A. Pinsky ; Isotropic transport process on a Riemannian manifold, (Proċess iżotropiku tat-trasport fuq varjetà Riemannjana), Transaction of the American Mathematical Society 218 (1976), 353-360.
  • Mark A. Pinsky ; Can You Feel the Shape of a Manifold with Brownian Motion ? (Tista' tħoss il-forma ta' varjetà permezz tal-moviment Brownjan ?), Expositiones Mathematicae 2 (1984), 263-271.
  • Nicolas Th. Varopoulos ; Brownian motion and random walks on manifolds (Moviment Brownjan u mixjiet każwali fuq varjetajiet), Annales de l'Institut Fourier 34(2) (1984), 243-269. Test jista' jinstab fil-format pdf fuq [5].
  • Alexander Grigor'yan ; Analytic and geometric background of recurrence and non-explosion of the Brownian motion on Riemannian manifolds, (Sfond analitiku u ġeometriku tal-moviment Brownjan fuq varjetajiet Riemannjani), Bulletin of the American Mathematical Society 36(2) (1999), 135-249. Test jista' jinstab fuq [6].

Ħoloq esterni

Mudell:Portal

  1. Robert Brown ; A brief account of microscopical observations made in the months of June, July and August, 1827, on the particles contained in the pollen of plants; and on the general existence of active molecules in organic and inorganic bodies., Philosophical Magazine 4 (1828), 161-173. Wieħed jista' jaraha fil-format pdf fuq dan is-sit [7]
  2. Brian J. Ford ; Brownian movement in Clarkia pollen: a reprise of the first observations, The Microscope, 40 (4): 235-241, 1992 Riproduzzjoni tal-artiklu online
  3. Fil-każ ta' moviment regolari f'linja, hu l-ispostament  x(t) li hu proporzjonali għall-ħin.
  4. Ngħidu li ġrajja hi kważi żgura jew tiġri kważi żgurament jekk il-probabbiltà li tiġri hi 1.
  5. Paul Langevin, Sur la théorie du mouviment Brownien, (Dwar it-teorija tal-moviment Brownjan), Comptes-rendus de l'Académie des Sciences 146 (1908), 530-532. Wieħed jista' jikkonsulta u jniżżel it-test komplut fil-format pdf mis-sit Gallica de la BNF.
  6. Ħoss abjad Gaussjan  η(t) hu proċess każwali b'medja żero:

    η(t) = 0

    u totalment dekorrelat fil-ħin; in fatti l-funzjoni ta' korrelazzjoni ta' żewġ ħinijiet tieħu l-valur:

    η(t1) η(t2) = Γ δ(t1t2)

    F'din il-formola,  Γ hi kostanti posittiva, u  δ(t) hi d-distribuzzjoni ta' Dirac.


    F'dawn iż-żewġ formoli, il-medja tittieħed fuq ir-realizzazzjoniet possibbli ta' ħoss abjad Gaussjan. Nistgħu nifformulaw dan billi nintroduċu integral funzjonali li għadu msejjaħ bl-isem li tah Feynman, Integral fuq il-Mgħodijiet definit għall-meżura Gaussjana msejħa "meżura ta' Wiener" (Cf. e.g. : Mark Kac ; Integration in Function Space and some of Its Applications, (Integrazzjoni fuq spazju ta' funzjonijiet u xi applikazzjonijiet tagħha), Lezioni Fermiane, Accademia Nazionale dei Lincei, Scuola Normale Superiore, Pisa, Italy (1980). Test fil-format jinstab fuq [8]) hekk, niktbu:

    η(t1) η(t2) = [𝒟η(t)] η(t1) η(t2) e12Γt1t2η˙2(τ)dτ

    fejn  η˙ hi d-derivata ta'  η bil-ħin  t.

  7. Biex nissemplifikaw inqegħdu  x0=0. Il-mument ta' ordni  n hu

    xn(t)  = +dx xn P0(x,t)

    fejn  P0(x,t)=P(0|x,t). Billi l-funzjoni  P0 hi żewġ, il-mumenti tagħha kollha ta' ordni farada huma żero. Nistgħu faċilment nikkalkulaw il-momenti kollha ta' ordni żewġija billi nqegħdu:

    α = 14Dt

    u niktbu:

    xn(t)  = απ +dx x2n eαx2 = (1)n απ dndαn [+dx eαx2].

    Niksbu espliċitament:

    xn(t)  = (1)n απ dndαn [πα] = (1)n α dndαn [1α].

    Niksbu b'mod partikulari għall-mument ta' ordni tnejn:

    x2(t)  = αddα[1α] = (α)×(12α3/2) = 12α = 2Dt